من که تنهایی دیروز را هزاران بار سکوت کردم!

چرا امروز تنهاتر شدم؟

من که به نور از دست رفته ام چرا نکردم!

کورسویم چرا امشب از دستم رفت؟

امشب صبحی خواهد داشت آیا؟

نمی دانم..

باز سکوت خواهم کرد..

چرا؟ نمی دانم!

عمق دلم نور دارد..

از چه؟ نمی دانم!

این تو دانستی، دیگری نداند..

شاید این نور برایم بماند..